Hans, Willem en Ron willen steentje bijdragen aan behoud monument
Molens zijn een bijzonder stukje erfgoed. Zelfs zo bijzonder dat eind 2017 het molenaarsambacht is toegevoegd aan de UNESCO-lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed. De inschrijving op deze lijst wordt gezien als een belangrijke erkenning voor het ambacht van molenaar en een goede stap om het molenbehoud voor de toekomst zeker te stellen.
Erkenning, bestaansrecht, allemaal goed en wel, natuurlijk, maar…. die molenaars moeten er dan wel zijn. Je kunt als Vrienden van de Aeldermeul wel ongeveer 800 leden hebben, maar als je geen molenaars hebt om de Jantina Hellingmolen te laten draaien, dan is de molen helaas veroordeeld tot een lange ruststand.
Nu wordt de soep bij de Jantina gelukkig niet zo heet gegeten. In de persoon van Dennis Eefting (oud-inwoner van Aalden en nu wonend in Roden) heeft de Molenvereniging een vakbekwame vaste molenaar in huis. Bij diens afwezigheid kan een beroep worden gedaan op inval-molenaar Karst Kuipers uit Sleen. Maar ja, het blijft natuurlijk wel allemaal krap.
Drie buurmannen van de Jantina gaan de uitdaging aan
Het zal dan ook niemand verbazen dat de vlag bij de Jantina in de wieken ging, toen begin 2018, na een oproep in O.E.K., drie kandidaat-molenaars aangaven de uitdaging van een molenaarsopleiding wel te willen aangaan. Te weten Hans Hordijk, Willem Markenstein en Ron Schreuder, niet geheel toevallig alle drie ook min of meer buurmannen van de Jantina. Benieuwd als we zijn gaan we even langs bij Hans Hordijk aan de Molenwijk om te horen hoe het onze dappere molenaars in opleiding na (bijna) tien maanden vergaat.
“Natuurlijk kan ik dat”
Het was eigenlijk zijn vrouw Wina, die Hans Hordijk (65) attent maakte op de oproep in O.E.K. Natuurlijk waren er eerst de begrijpelijke aarzelingen, waarvan “kan ik dat op mijn leeftijd nog wel” misschien wel de belangrijkste was. Maar na een “natuurlijk kan ik dat” antwoord en nadat ook zijn trimmaatjes Willem en Ron hadden toegezegd mee te doen (“samen iets doen stimuleert meer dan in je eentje”), kon half februari 2018 het 2-jarig opleidingstraject voor de drie durfals beginnen.
‘Alles leren om molen veilig en verantwoord te kunnen laten draaien’
Ergens midden in ons gesprek komen we toch nog even terug op de vraag waarom hij in vredesnaam aan zo’n pittige opleiding is begonnen. Hans: “Het klinkt misschien overdreven of hoogdravend, maar ik hoop zo mijn steentje te kunnen bijdragen aan het in stand houden van de Jantina voor ons dorp. En indirect kunnen wij zo ook iets terugdoen als dank voor de hartelijkheid waarmee we door de Zweeler bevolking zijn ontvangen (Hans en Wina wonen inmiddels zo’n 3 jaar in Aalden). Daarnaast is het vak van molenaar natuurlijk hartstikke leuk en interessant. En…….niet onbelangrijk, we zijn natuurlijk ook buren van de Jantina!
Pittige opleiding
Toen de drie heren in februari met de opleiding begonnen, konden ze niet bevroeden dat er zoveel bij kwam kijken en dat er zoveel bestudeerd moest worden. Kort samengevat is de opleiding erop gericht dat de kandidaat-molenaars in minimaal 150 praktijkuren op verschillende molens en verdeeld over de 4 seizoenen, alles leren wat nodig is om een windmolen veilig en verantwoord te kunnen laten draaien. De opleiding duurt gemiddeld twee jaar en wordt afgesloten met een examen.
Ervaren instructeur Jannes Tigelaar
Vrijwel elke zaterdagmiddag zijn ze present bij de Jantina. In de persoon van vrijwillig molenaar Jannes Tigelaar uit Erica hebben ze het getroffen met een kundige en uitermate ervaren instructeur, vertelt Hans. Leren omgaan met de molen, hoe is de wind, wat doet het weer, de zeilvoering, de techniek van de molen…….en twee dikke klappers theorie. Het zijn zomaar wat belangrijke aspecten die op deze zaterdagen voorbij komen, vervolgt Hans. En als dan alles goed gaat en alles meezit, dan kan wellicht zo eind 2019 de vlag weer in de wieken. Voor drie nieuwe gediplomeerde Aalder molenaars!